Meer Griekenland

Hoi iedereen vanuit een zonnig en warm Griekenland,

op moment van typen is het zondagmorgen en we staan met onze nep-camper even ten westen van Korinthos, op een kleine camping aan zee van Korinthiakos. Het weer is weer prima, na een bewolkte en zeer benauwde dag van gisteren. Vrijdagmorgen zijn we uit Meteora vertrokken nadat we woensdag hadden besloten er toch nog maar een extra dag te blijven, ondanks de aanwezigheid van de pensionados uit Nederland. De omgeving is er toch wel heel erg interessant met al die rotspunten en kloosters. Ook wel leuk was dat we naast een ouder Italiaans echtpaar stonden met een daktent van 30 jaar.

Oud en nieuw naast elkaar

Het was misschien wel de eerste voorloper van de onze en het principe is eigenlijk nog steeds hetzelfde als toen. Ze hadden deze tent op een oude Opel Corsa gemonteerd en hij was een maatje kleiner dan die van ons, maar het geeft aan dat je met zo'n daktent vele mogelijkheden hebt.
We hebben donderdagmorgen geprobeerd met de fiets het hoogst gelegen klooster te bereiken. Het was een helse tocht in ruim 30 graden. De belofte van een geweldig panorama op de top stimuleerde voldoende, en na diverse stops om af te koelen en water te drinken is het Sipke gelukt het klooster te bereiken. Overigens hier ook weer vele touringcars met toeristen en een drukte van jewelste. Ineke heeft een klooster halverwege de top bezocht en moest bij de entree de benen bedekken door een lange wikkelrok aan te trekken. De weg terug per fiets gaat een stuk sneller en je moet oppassen dat je remmen niet verbranden.

De kliko is overigens nieuw

Op stukjes helling van 15% is dit zo gebeurt. Om van deze inspanning te bekomen hebben we de rest van de dag bij het zwembad gelegen ( en erin natuurlijk ) en in de namiddag op een terras in de stad doorgebracht. 's Avonds was het weer Metaxa-tijd met Dimitrios en had een groep Fransen het zo naar de zin dat ze met elkaar op de vuist zouden gaan. Achteraf is een en ander gesust en konden we lichtelijk bedwelmd naar bed.

Vrijdagmorgen richting Athene. De weg van noord naar zuid is veel minder spectaculair dan je zou verwachten. Vanuit de bergen rijd je een vlakte op die zo vlak is als een biljartlaken. Ineens is het vlak en 50 kilometer verder beginnen zomaar inees weer hoogtes. In de vlakke delen zie je katoenplantages en ook hier armoedige " woonwijkjes " van golfplaten, waar veel mensen en kinderen rondlopen tussen autowrakken en heel veel andere troep. Je verwacht dit helemaal niet en naast saaie wegen en veel vervuiling maakt dit ons beeld van Griekenland er niet mooier op. Schijnbaar is alleen de kust, de eilanden en het noorden van het land interessant, en moet je in het binnenland absoluut niet zijn. We schoten in ieder geval wel lekker op en bereikten in de namiddag het grote Athene. Na wat moeite vonden we de enige stadscamping en volgde een zeer onrustige nacht met veel autoverkeer en blaffende honden. Maar voor een bezoek aan de stad zijn er niet veel alternatieven, dus namen we dit voor lief.
De volgende ochtend zijn we met de bus de stad in gegaan. In het midden van de stad de metro genomen en de eerste halte was De Akropolis.

Poseren voor de Akropolis

Samen met duizenden andere belangstellenden hebben we deze stapel oude stenen bezocht en, culturbarbaren als we zijn, hadden we het na een uur wel bekeken. Het was erg benauwd en de oude Grieken hadden t.z.t. niet de moeite genomen om hier en daar een lift in te bouwen, dus in trage tred en een lange sliert wereldburgers ging het omhoog. Eindelijk boven zie je wat pilaren, bouwsteigers, heftrucks en meer bouwmateriaal wat de kans op een authenthieke foto van het geheel onmogelijk maakt. Toegegeven, het uitzicht over de stad is prachtig. Athene is gigantisch groot en verspreidt over de stad zie je nog meer oude stukjes bouwkunst uit een ver verleden. Op zo'n moment is de telelens een uitkomst. Deze voorkwam opvolgende bezoeken aan druk bezochte oudheden in de stad waar de beschaving ooit is begonnen. In de mensenmassa vroegen wij ons af waarom de beschaving wel is begonnen, maar niet is afgemaakt..... Maar goed, het is vakantie en geen tijd voor filosofische hersenspinsels.

...

De Akropolis af is een makkie en we ploften neer op het eerste de beste terras. Na een koude cola besloten we de metro terug te nemen, de camping op te zoeken, in te pakken en weg te wezen. Het doel was Korinthos, meer naar het westen. Hier is in het verleden een kanaal uitgehakt in de rotsen om de ene zee met de andere te verbinden. Op een brug tussen de beide oevers, of zeg maar wanden, van het kanaal heb je een geweldig uitzicht over en in dit kunstwerk. Maar niet voor mensen met hoogtevrees, want de hoogte is enorm. We hadden het geluk dat men net een vrachtschip achter een sleepboot door het kanaal trok, en dit levert mooie fotomomenten op. Toen het schip voorbij was werd er vanaf een brug gebungy-jumpt, een uitdaging die wij maar niet zijn aangegaan. Qua bezienswaardigheden is dit kanaal een hoogtepunt, zowel letterlijk als figuurlijk.
Even ten westen van Korinthos vonden we een camping aan het strand, waar het zeewater bijna warm is.


Kanaal van Korinthos

 Een plek om na enkele rij- en doedagen weer even pas op de plaats te maken. Hier blijven we in ieder geval 2 dagen staan en misschien wel wat langer. We zitten in onze laatste week en Patras ligt al in de buurt, dus de rem komt er een beetje op. De laatste week staat dan ook in het teken van luieren op het strand en zo weinig mogelijk doen. Dus tot ziens allemaal en jullie gaan weer van ons horen binnenkort. Doeg !!!


Tot slot nog enkele foto's ter indruk:

Vervoer tussen klooster en de vaste rots

Een hoog gelegen klooster in Meteora

Een drankje op het strand