Ongelukkige keuze's......?

Hallo allemaal.



Hotel in San Vito di Cadore, Dolomieten.

Voor iedereen die dacht: waar blijven ze nou met die spannende verhalen en die mooie foto’s ? We zijn inderdaad een tijdje “ netwerkloos “ geweest, en wel hierom. Vanwege het noodweer in de Dolomieten belandden we in een hotelletje in St. Vito, hier hebben we ons laatste bericht gemaakt. Toen we ’s ochtends wakker werden hadden we het mooiste weer van de wereld. Een prachtige blauwe lucht en volop zon. Toen zagen we pas in wat voor een schitterende omgeving we ons bevonden en wat we de dag ervoor schijnbaar hadden gemist. Hoge, ruige bergtoppen en prachtige stadjes en dorpen. De beste tijd schijnt de eerste helft van september te zijn voor als je wilt wandelen of mountainbiken. Wie weet iets voor volgend jaar, en het is niet eens zo heel ver weg.



Op de route de Dolomieten uit richting Venetië kom je door prachtige valleien en heb je hele mooie vergezichten.

De geweldige Dolomieten !

Langzaam aan wordt de wereld vlakker en hielden we Trïeste aan. We kwamen lange stoeten ex-vakantiegangers tegen in lange files. Des te meer ruimte voor ons, dachten we. Op de rondweg van Trïeste gebeurde iets wat niet vaak voorkomt: Sipke reed de juiste afslag naar Slovenïe voorbij. Hierdoor kwamen we op de snelweg naar Ljubljana en belanden we, zonder vignet, voor een tolpoortje. Net gedaan of zagen we niks, zijn we doorgereden, maar een tolpoortje aan het begin betekent een tolpoortje aan het eind. Onze onnozele gezichten voorkwamen niet dat we alsnog een vignet mochten aanschaffen, maar dit heeft ongetwijfeld een fikse boete voorkomen. Dat was € 15,- voor 20 kilometer snelweg. Vandaar dat het asfalt er zo keurig bij lag……

We waren snel in Kroatië en hier was het ook voor ons de file in. Tijd om een camping te bellen en het doel was in eerste instantie het eiland Krk. De eerste camping wist ons te vertellen dat heel Krk vol zat en het geen zin had het eiland op te rijden. Dus reden we door en vonden zo’n 50 kilometer ten zuiden van Rijeka een op het oog leuke camping. De bus aan de kant en Sip en Ien naar het strand. Met een uitzicht over de zee zaten we al gauw aan een koud biertje. Maar ’s nachts begon de ellende. Onze 4 Duitse buurjongens zaten om 2 uur in de nacht nog de mooiste Schlagers te zingen en schreeuwen de halve camping wakker. Ergernis alom en tot overmaat van ramp barstte er midden in de nacht een hels noodweer los. Een gigantisch onweersgebied spreidde zich uit over Noord Kroatië en het knetterde er oorverdovend op los. Hier had de daktent niet op gerekend en aangezien deze kurkdroog was, begon met name 1 zijkant door te lekken. Bij Sipke lagen er kleren tegen het tentdoek, dus ook hier lekkage. Conclusie: matras en dekbed lichtelijk doorweekt en niet prettig slapen, als dit al kon vanwege de donder in de lucht. Tegen de ochtend kwam het echt met bakken uit de hemel en even naar de wc was een hele uitdaging, tenminste als we niet doorweekt wilden raken. We zijn tegen 8 uur maar uit de daktent gekropen, want het was binnen net zo vochtig als er buiten. Gelukkig was in de buurt een koffietentje met een soort van broodjes, dus we konden eten en drinken. De koffie had hopelijk een positieve invloed op de wallen onder de ogen. Kortom: vakantie!

Tegen half 11 was het even droog en we hebben zo snel mogelijk de natte daktent ingeklapt en zijn vertrokken. De hele camping liep overigens leeg, maar we wilden sowieso niet nog een nacht naast onze luidruchtige oosterburen staan. We hadden op zich geen doel voor die dag, maar zo snel mogelijk zuidwaarts leek de beste optie. We hebben de snelweg genomen en zijn uiteindelijk, jawel, 550 kilometer zuidelijker in Dubrovnik belandt, op de camping waar we vorig jaar ook zijn geweest. Ook hier nog geen zon, maar wel een graadje of 26 en de eigenaar herkende ons nog van vorig jaar. Ondanks de drukte wist hij nog een plekje te vinden. We hebben snel de daktent open geklapt om alles te drogen: tent zelf, matras, dekbed, stoelen, kleren, handdoeken………. Tijdens dit droogproces konden we zelf naar het strand om een hap warm eten ( pizza ) en een wijntje. Terwijl wij op het terras aan de Adriatische zee bij zaten te komen van de rijdag en de natte bende, droogden onze spullen in rap tempo en konden we min of meer droog slapen. De camping is een verademing vergeleken met die drukte van de vorige nacht en we hebben veel bekijks met de daktent, die nu overigens lekker dicht getrokken is van dat vele regenwater. Dat is dan weer een positieve zaak.

Het is nu maandagmorgen tegen 9 uur, en vanmorgen werden we weer wakker van onweer in de verte……. Het is tot op dit moment nog steeds droog, maar dat zal vandaag wel niet zo blijven, is de voorspelling. Vanaf morgen schijnt het weer wat beter en droger te worden en tot die tijd houden we de lucht maar wat in de gaten. De temperatuur is met 27 graden in ieder geval goed. Sipke stond vanmorgen om 7 uur al bij de bakker, dus we hebben ontbeten met lekker vers brood en een kop D.E. Van die dubbele espresso’s en croissants constant raken je ingewanden wat van streek op de lange duur….. Overigens zijn we beslist niet depressief van de gebeurtenissen tot nu toe, alhoewel het nieuws van het thuisfront ( “ mooi weer hier “ en “ ziet er goed uit voor de komende dagen” ) wel wat minder mag. Je krijgt wat je verdient, zullen we maar zeggen.

PS: op moment van typen breekt de lucht iets open, dus misschien valt het nog mee vandaag. Het strand is op 100 meter, dus hopelijk kunnen we wat kleur opdoen vandaag. Het volgende bericht komt wat eerder, beloven we. Voorlopig blijven we hier een paar dagen staan en hebben we een internetverbinding. Dus tot de volgende keer!!!




Dubrovnik. Geen vochtvreter meegenomen.....